گزارش صعود به قله دالانکوه – زمستان ۱۴۰۳

گزارش صعود به قله دالانکوه – زمستان 1403

مشخصات قله و منطقه

رشته کوه دالانکوه یا به عبارتی بخشاب دالان دارای سه قله شاخص شامل قله کُردعلیا با ارتفاع 3420 متر، قله دالانکوه یا مادرشاه با ارتفاع 3636 متر و قله آنالوجه یا داراب شاه با ارتفاع 3920 متر است. همانطور که واضح است بلندترین نقطه این بخشاب قله داراب شاه با ارتفاع حدود 3900 متر است.

موقعیت : کوهستان دالان به سان دیگر رشته کوههای زاگرس با جهت کلی و کشیدگی از شمال غربی به جنوب شرقی پهنه گسترده است و با طول 58 کیلومتر و عرض متوسط 7 کیلومتر از تنگ خرس حوالی چشمه مرغاب آغاز میشود و تا قله داراب شاه در حوالی شهرستان دامنه ادامه می یابد. بخشی از جاده نجف آباد به داران از شمال و سپس غرب این کوهستان می گذرد. جاده آسفالته داران به چادگان در جنوب این کوهستان واقع است و جاده ای که از چادگان آغاز شده و به طرف جاده اصلی نجف آباد به داران میرود از طرف شرق، این کوهستان را محدود میکند. بنابراین حد غربی این کوهستان را میتوان شهرستان دامنه از توابع داران دانست، همچنین در منتهای شرقی این کوهستان نیز چشمه مرغاب است که آب آن به سمت تیران و نجف آباد میرود،همانطور که در ابتدای مطلب گفته شد، در فاصله این حد غربی و شرقی بخشاب دالانکوه واقع شده است.

وجه تسمیه : قله مادرشاه یا دالانکوه با ارتفاع حدود 3600 متر، به واسطه اینکه در میانه و تقریبا وسط بخشاب دالان واقع شده نام خود را از بخشاب دالانکوه گرفته است. اما دلیل نامگداری این کوهستان به نام دالان، وجود دره ای دالان مانند است که بین بخشاب اصلی و یک بخشاب فرعی منشعب از آن در جنوب بخشاب اصلی قرار گرفته است.در دالان مذکور چشمه های بسیار زیبایی با آب فراوان وجود دارد. ابتدای این دالان همان چشمه مرغاب قرار دارد و این دالان به سمت گردنه ای که واسط بین بخشاب اصلی و فرعی است امتداد می یابد.

مسیر صعود : عمومی ترین مسیر صعود قله مادرشاه یا دالانکوه از جبهه شمالی این کوهستان و پناهگاه دالانکوه یا همان پیست اسکی دالانکوه است. از پناهگاه دالانکوه دره های متعددی هستند که به چشمه و در نهایت گردنه دالان ختم میشود که بهترین آن حرکت به سمت مسیر پیست اسکی تا چشمه و گردنه است، در واقع مسیر و جهت کلی حرکت از شمال و شمال شرقی به سمت جنوب و جنوب غربی است.پس از رسیدن به گردنه باید به سمت غرب از روی تیغه های منتهی به قله پیمایش را ادامه داد که به خصوص در فصل زمستان نیازمند دقت و حوصله در پیمایش است. صعود به قله دالانکوه از نقطه آغاز تا قله نیازمند 4 تا 6 ساعت زمان است و برای فرود هم نیازمند 2 تا 4 است زمان می باشد. چالش صعود زمستانی این قله، بخش عبور از سنگ و تیغه های حد فاصل گردنه تا قله است، که در برخی موارد نیازمند انجام کارهای ترکیبی سنگ و یخ است. البته که برفکوبی از پناهگاه تا گردنه و توجه به خطر بهمن در بخش های مستعد این کوهستان را هم به این چالش ها می توان اضافه کرد. در کل برای صعود به قله دالانکوه در زمستان حتما موارد فنی و وضعیت برف منطقه و هواشناسی باید در نظر گرفته شود.

شرح گزارش برنامه :

براساس برنامه ریزی از پیش تعیین شده بامداد جمعه 21 دی ماه 1403 ساعت 4:30 با یک دستگاه مینی بوس بنز و تعداد 18 نفر شرکت کننده از اصفهان به سمت منطقه داران و پیست اسکی دالانکوه رهسپار شدیم. فقط سه هفته از زمستان را پشت سرگذاشته ایم و به لطف بارش های نه چندان پربار در برخی از مناطق غربی استان اصفهان به ویژه ارتفاعات مناطق داران و فریدن شاهد سپیدپوش شدن نسبی ارتفاعات هستیم. هوا نسبتا سرد است و ما به قصد تلاش برای صعود به قله دالانکوه به سمت شهرستان تیران در حدود 65 کیلومتری غربی شهر اصفهان عازم شده ایم. ساعت 6:00 با اضافه شدن سرپرست و مربی این برنامه جناب آقای محمد ذاکری از تیران به سمت پیست اسکی دالانکوه مبدا صعود به قله دالانکوه حرکت میکنیم . ساعت 6:30 ، 10 کیلومتر مانده به پلیس راه دامنه از جاده اصلی اصفهان – داران خارج می‌شویم و از سمت چپ جاده اصلی  در جهت جنوب وارد جاده خاکی منتهی به پناهگاه دالانکوه با مسافت حدود یک کیلومتر می‌شویم. ساعت 7:00 پس از فیکس کردن گترها و آماده شدن کامل به سمت پناهگاه دالانکوه که مبدا صعود ماست حرکت میکنیم. مراسم معارفه، تقسیم وظایف و همچنین انجام حرکات کششی و نرمشی جهت گرم کردن نفرات طی 15 دقیقه انجام می‌شود و سرانجام تیم باشگاه اژکهن با تعداد 18 نفر به سمت چشمه چاشت خور و گردنه از یال روبروی پناهگاه که در گذشته مسیر اسکی بوده است پیمایش خود را آغاز می‌کند. ارتفاع نقطه آغاز پیمایش در حدود 2500 متر است. مسیر پوشیده از برف است ولی به واسطه ترددها و پیمایش های پیشین مسیر برفکوب شده است.

ابتدای مسیر پیمایش

با ریتمی ملایم رفته رفته بالاتر میرویم و با افزایش ارتفاع سوار بر یال فرعی منتهی به چشمه می‌شویم. دامنه های جنوبی دالانکوه پوشیده از برف است و هرچه بالاتر میرویم در حوالی چشمه و گردنه بر حجم برف افزوده می‌شود. ساعت 9:30 به چشمه و تک درخت نزدیک چشمه میرسیم و لی به علت برودت هوا و منجمد شدن آب امکان استفاده از آب چشمه وجود ندارد. پس از استراحت کوتاه و خوردن یک میان وعده سبک و مقوی دوباره پیمایش را از سر میگیریم و به سمت گردنه رهسپار میشویم. با نزدیک شدن به زیر گردنه بر حجم برف افزوده می‌شود و برای ادامه پیمایش نیازمند برفکوبی هستیم، از این رو سه نفر از اعضای قوی تر تیم جلوتر از صف حرکت کرده و با برفکوبی، مسیر پیمایش را برای نفرات دیگر تیم هموار می‌سازند. پس از برفکوبی مفصل و عبور تیم از مسیر برفکوب شده سرانجام ساعت 11:30 به گردنه میرسیم و با مناظر زیبا و ارتفاعات سپیدپوش زاگرس از قلل فریدونشهر که نزدیکتر به نظر میرسند تا قلل و ارتفاعات اشترانکوه که خیلی دورتر اند روبرو می‌شویم.

گردنه دالانکوه

استراحت کوتاهی میکنیم و ساعت 11:45 دوباره پیمایش را ادامه می‌دهیم، البته از گردنه به بعد مسیر پیمایش ما سوار بر تیغه های صخره ای منتهی به قله دالانکوه است. پس از سمت راست گردنه در جهت غرب سوار بر یال سنگی به سمت قله رهسپار می‌شویم. سرعت باد بر روی یال سنگی آنچنان قابل ملاحظه نیست و شرایط به لحاظ یخ زدن برف بین سنگ و صخره ها بسیار مساعد است و با تابش آفتاب برف روی سنگ ها نرم و به راحتی قابل عبور است. با ریتم ملایم و با دقت بیشتر یال ها و تیغه های سنگی را یکی پس از دیگری پشت سرمی‌گذاریم و در نهایت به یال سنگی وسیع و پهن زیر قله دالانکوه میرسیم. پس از استراحتی در این نقطه دوباره پیمایش را آغاز میکنیم و سرانجام در ساعت 13:50 بر فراز چکاد زیبای دالانکوه با ارتفاع 3636 متر می‌ایستیم. همنوردان با تبریک و شادباش، در آغوش کشیدن و بوسه از یکدیگر پذیرایی می‌کنند. قله داراب شاه یا به عبارتی آنالوجه با ارتفاع 3920 متر در جهت غرب قله دالانکوه به وضوح نمایان است. پس از نوشیدن مایعات گرم و صرف تنقلات برفراز قله عکسی به یادگار میگیریم. ساعت 14:45 اقدام به آغاز پیمایش برای بازگشت از قله به سمت پیست اسکی دالانکوه میکنیم. بخشی از ابتدای مسیر بازگشت را از تیغه سنگی پیمایش میکنیم و پس از آن با انحراف به سمت چپ از روی یال در جهت شمال از دهلیز زیرین تیغه های دالانکوه به سمت دامنه های زیرین گردنه و در نهایت چشمه رهسپار می‌شویم.

تیغه دالانکوه در مسیر بازگشت

ساعت 16:20 در مسیر بازگشت به چشمه میرسیم و پس از توقف کوتاه به پیمایش در مسیر بازگشت ادامه می‌دهیم. هوا رفته رفته سردتر می‌شود و به زمان غروب خورشید نزدیک می‌شویم.

حوالی غروب آفتاب در مسیر بازگشت

با دقت و حوصله بیشتر  به سمت پناهگاه حرکت میکنیم و سرانجام ساعت 19:00 به محل پارک مینی بوس مشرف به پناهگاه دالانکوه می‌رسیم. پس از سرد کردن نفرات تیم و جمع آوری وسایل، در مینی بوس مستقر می‌شویم و ساعت 19:30 به سمت اصفهان حرکت میکنیم و در نهایت ساعت 22:00 به اصفهان می‌رسیم.