صعود به قله قاش مستان

متن گزارش:

گزارش صعود به قله قاش مستان – دنا

ارتفاع: 4450 متر

منطقه: ارتفاعات دنا از سمت روستای خفر

سرپرست برنامه: خانم مژگان حسن پور

تعداد نفرات شرکت کننده: 26 نفر

معرفی:

قله قاش مستان یا بیژن 3 بلندترین قله رشته کوه دنا و نیز رشته کوه بزرگ زاگرس می باشد. 4450 متر ارتفاع دارد و در 35 کیلومتری شمال غربی یاسوج قرار دارد. که مسیر آن از روستای خفر به سمت گردنه بیژن می باشد. راه دسترسی از اصفهان به سمت شهرضا و سمیرم و سپس روستای حنا و خفر می باشد.

این برنامه با سرپرستی خانم حسن پور برنامه ریزی شد و با توجه به سنگین بودن برنامه، افراد شرکت کننده با توجه به سابقه و داشتن تجهیزات، از سوی سرپرست انتخاب شدند.

صبح روز پنجشنبه 20/04/98 ساعت 9.15 دقیقه از سمت دروازه تهران ابتدای خیابان خرم و ساعت 9.50 دقیقه از دروازه شیراز ابتدای خیابان هزارجریب با مینی بوس به سمت جاده شهرضا و سمیرم راهی شدیم. ساعت 1:00 ظهر در یکی از پارک های سمیرم برای صرف ناهار توقف کردیم و بعد از حدود 30 دقیقه توقف، به سمت روستای حنا و بعد روستای خفر که مسیری پر پیچ و خم دارد، حرکت کردیم. با مینی بوس تا انتهای روستای خفر در دامنه دنا ادامه داديم و در ساعت 3:40 در مکانی به نام خانه کوهنوردان توقف کردیم. از دور کاملا عظمت رشته کوه دنا و قلل مرتفع آن نمایان بود. بعد از آماده شدن همنوردان و توضیحات سرپرست در مورد شرایط منطقه، ساعت 4:10 دقیقه پیمایش به سمت پناهگاه را شروع کردیم. در طول مسیر از کنار باغات زیبای سیب گذشتیم تا از کنار لوله و مسیر آب در سمت راست دره، گذر کردیم. راه پاکوب و طولانی بود و به دلیل گرم بودن هوا، هر ازچند گاهی توقف کوتاهی می کردیم تا همنوردان با شربت های خنک تجدید قوا کنند. پناهگاه تا رسیدن به گردنه بالای دره در ارتفاع 3000 متری دیده نمیشد. و در نهایت ساعت 6:45 دقیقه بود که به پناهگاه قاش مستان رسیدیم. دقیقا روبروی پناهگاه، قله تلدژ قرار دارد که به علت ریزشی بودن آن صعود بر روی آن بسیار سخت است. با وجود وزش باد شديد شروع به زدن چادرها و بر پا كردن كمپ كرديم. از بالای تپه نمای کمپ با آن چادرهای رنگی در آن طبیعت دلفریب، بسیار زیبا بود. کوهنوردان زیادی برای صعود، به پناهگاه آمده بودند. حسن این شلوغی، دیدار مجدد برخی کوهنوردان با همدیگر شد. ساعت حدود 8 شب بود که دو تن از همنوردان دیگر نیز به ما پیوستند. کمی بالاتر از کمپ رود آبی بود که از آب شدن برف ها جاری شده بود و دوستان برای مصرف آب از آن استفاده می کردند.

سحرگاه روز بعد جمعه 21/04/98 ساعت 4:30 دقیقه بیدار شدیم و بعد از آماده شدن و هماهنگی های لازم ساعت 5:10 دقیقه صعود به قله قاش مستان را شروع کردیم. ساعت 5:45 دقیقه بود که به اول یخچال رسیدیم و بعد از حدود 15 دقیقه که برای بستن کرامپون ها توقف کرده بودیم، دوباره شروع به حرکت کردیم. سه تن از بچه ها به دلیل نداشتن تجهیزات کافی از ادامه دادن به مسیر بازماندند. گروه در یک صف با گام برداری دقیق سرقدم، مسیر مارپیچ را در پهنه عظیم یخچال بالا می رفت. که البته با توجه به شلوغی، این مسیر تا حدودی پاکوب شده بود. ساعت 7 صبح برای صرف صبحانه و استراحت، در کنار قسمتی سنگی بدون برف توقف کوتاهی کردیم. تخمین زده شد که عمق برف یخچال حداقل 5 تا 6 متر می باشد. در طول مسیر گاهی باد خنکی میوزید که اندکی از گرمای ناشی از پیمایش در شیب را می کاست كه هواي مطلوبي را ايجاد مي كرد. در بين مسیر، استراحت هایی در بین راه داده میشد تا همنوردان تجدید قوایی داشته باشند. بالاخره ساعت 11 پیش ازظهر بود که به قله رسیدیم. روی قله بسیار شلوغ بود كه در آخر همگی با پرچم باشگاه اژکهن روی قله قاش مستان عکس یادگاری گرفتیم. به لطف آقای عبدالهی از همنوردان عزيز، روی قله چایی نوشيديم. جای خیلی از دوستان واقعا خالی بود.

ساعت 12 ظهر به سمت پایین حرکت کردیم. در طول مسیر برگشت گاهی باد سردی می وزید و هوا نیز ابری میشد. نهایتا ساعت 4:20 بعدازظهر بود که به آخر یخچال رسیدیم و ساعت 4:40 دقیقه هم پناهگاه بودیم. بعد از صرف ناهار و جمع کردن وسایل و چادر، ساعت 5:45 دقیقه از پناهگاه به طرف روستای خفر راهی شدیم. ساعت 7:10  عصر بود که به محل اسکان خانه کوهنوردان برج آسمان رسیدیم. پس از یک استراحت کوتاه و همچنین گذاشتن کوله داخل مینی بوس، ساعت 8:20 شب راه افتادیم. هوا تقریبا تاریک شده بود و از گرمای روز کاسته شده بود. ساعت 10:30  شب برای صرف شام در سمیرم توقف کردیم. و مجددا ساعت 11:30  به سمت اصفهان حرکت کردیم. ساعت 2:45  نیمه شب به دروازه شیراز و ساعت 3:10  دروازه تهران بودیم. در نهایت دوستان همگی با سلامت به همراه کوله باری از تجربه و با خاطراتي خوش از همديگر خداحافظي كردند.